چشات ساحله آرامشه
يه دريارو سمت خودش ميكشه
چه برسه به منی كه دلخوشه كه قلبشو به تو داده
يه شهرو دنبال خودت ميكشونی تو از حرص من با همه مهربونی
آخه من چجوری حسوديم نشه مگه طاقتم زياده؟
دلبر دلبر
تو كه دل ميبری از آدمای اين شهر
منو ميندازی توو اين جنگ نابرابر
حالا ميبينی تهش چجوری بدستت ميارم آخر

يه كاری كن كه دلت بين منو همه فرق بذاره
منو از خودت نرون هی نگو برو كه فايده نداره
يكی مثل من كمه هرچی بد كنی بيشتر عاشقت شه
يكی مث تو كمه واسه ی منی كه زندگی نداره