داستان زندگیمه باسه همه گیه...چراغ روشن میشه مغزم میشه تیره...به حرف جوونی گوش نمیدم غیر پیره...چون زندگی رو کشیده عین شیره...ولی تش میمیری میری تو چار دیواری...پس این دوروز خوش باش بدون ماری...یه حسی بم میگه این دنیا الکیه...وقتی الکل و میچشی مغزت درگیره...حرف و گوش کن نصیحت و بگیر...تا وقتی که میزنن دو جیباتو تیغ...تا وقتی جیبات سنگین باشه هستن...تا وقتی دنبال پولی همه مستن...
تهش میری راه خلاف...به فکر پول و طلا...که بدست بیاری...یه وقت نشی الاف...هدف تو سرته...راه و چاره نداری...مامان بابا بیزارن از حرف بی‌پولی..
دربه در تو کوچه دنبال کار یا نوچه...تا مدرکو گرفتی کردیش توی پوستر...میری جلو میبینیش میره تو قلبت...اینقدر پاتو کوبیدی که شد همسرت...به فکر پول باسه زن و بچت...میبریشون بالا ولی پایین پرچم....یه حسی بدی میگه بسه زندگی...وقتی رویاهات باسه همه شده عین  فیلم...به فکر این که همیشه بالا بمونه...زندگیش شیرین بشه زنبور بلوله....کندوشو ور داره بلند بخونه...اون میتونه بشه یه آدم نمونه...باسه هدفش کشید درد و رنج...که الان اینجاست بدون زخم و ترس...خوشحاله ولی تش دپرسه...نمیری بالا تا وقتی نری زیر قسط....
نه حرف  روکی زدم نه دنبال جرم...من دنبال اینم برم دوپله بالا.. هدف و ول نکنم...بشینم بگم نیا...اینقدر چت کنم که نتونم بیام...روزوشبم غم گین مثل ابر سیاه...حالا و هوام داغون بیشتر از ناو سوراخ...یه حسی بم میگه برو تو گمی نیا..
اینقده بد شدی تو دلش چرک شدیا...دیگه نمیتونه چت کنه... پروفایل و ست کنه...دردو رنجش هست توی قلبش...هیچ وقت بیرون نمیره این درده...بیا بشیم هم دل...پاک کنیم زخمه...آه